Wyobraźcie sobie, że właśnie trafił się wam udar mózgu. Przeżyliście i jesteście w pełni świadomi jak przed udarem. Widzicie i słyszycie wszystko wokół. Problem w tym, że jesteście sparaliżowani i nie ma sposobu, abyście się mogli porozumieć z innymi ludźmi.
Gratulacje, dołączyliście do grona ludzi cierpiących na zespół zamknięcia.
W wyniku uszkodzenia pnia mózgu pacjent chory na zespół zamknięcia nie jest w stanie poruszać mięśniami ani mówić. Może jedynie poruszać powiekami lub oczami, co jest jedynym sposobem na komunikację pacjenta ze światem zewnętrznym. Jeżeli jednak i ta metoda zawiedzie, to chory zostaje sam ze swoimi myślami bez możliwości porozumiewania się z innymi ludźmi.
Wkrótce może się to zmienić. Naukowcy z East Tennessee State University i Wake Forest University pracowali przez rok z pacjentem z zespołem zamknięcia, któremu zamontowali interfejs mózg-komputer (brain-computer interface, BCI).
Pacjentowi zamontowano sensory monitorujące aktywność mózgu. Dokładnie mówiąc sensory nasłuchiwały zmian w falach P300, które biorą udział w mechanizmach podejmowania decyzji. Przed pacjentem postawiono ekran, na którym wyświetlono litery, liczby i inne znaki w wierszach i kolumnach. Komputer w danym momencie podświetlał jeden znak. Jeżeli jest to znak, który interesuje pacjenta, wystarczy że o nim pomyśli. Komputer zapamiętuje wybór i powtarza cały cykl. W ten sposób pacjent może układać słowa litera po literze i konstruować odpowiedzi na pytania lub nawet samemu zaczynać rozmowy.
Co ważne, opracowana metoda jest metodą nieinwazyjną. Nie jest potrzebna operacja mózgu. Wystarczy zamontować odpowiednie sensory na głowie chorego.
Testy wykazały, że metoda jest skuteczna. Na 62 nagranych sesji 40 zakończyło się sukcesem. Pacjent był w stanie poprawnie napisać słowo, o które poprosili naukowcy, a także był w stanie komunikować się ze swoją rodziną.
Projekt jak ten i inne podobne, które wykorzystują interfejsy mózg-komputer, dają nadzieję osobom sparaliżowanym, że wkrótce będą mogli swobodnie porozumiewać się ze swoimi bliskimi. W pewnym stopniu jest to też ekscytujące widzieć, jak na naszych oczach rodzą się systemy sterowane myślami.
Zdjęcie w tle: Wikipedia
